چرا نباید نسبت به مذاکره هسته ای، خوش بین و بدبین افراطی بود؟

‌ سعید آجرلو در بخشی از یادداشت خود نوشت:

:‌امروز رهبری تاکید کردند که نسبت به مذاکره هسته ای نه بدبین افراطی هستند نه خوش بین افراطی.
برخی دلایل که نباید بدبینی افراطی داشت، عبارتند از:

– آمریکا در دوگانه جنگ و مذاکره ای که خود ساخته در نهایت تبعات حمله نظامی را نخواهد پذیرفت و علاقه ندارد وارد فاز جنگی شود. یک جنگ فراگیر و دامنه دار نه در اولویت شان است نه در بضاعت شان.

:۲ – از نگاه آمریکایی، هرگونه حمله نظامی، ممکن است ایران را سریع تر به سمت استفاده تسلیحاتی از صنعت هسته ای ببرد.

:۳ – به دلیل اینکه ایران قصد ساخت سلاح هسته ای ندارد، در نهایت دلیلی برای پنهان کاری ندارد.

:۴ – لحن نامه ترامپ به وضوح نسبت به ابتدای ورودش به کاخ سفید تعدیل شد.

:۵ – امریکا در سطح جهانی مشکلات و مسائل فراوانی دارد و طبیعی است که دسترسی به توافق با ایران، زمینه را برای ورودشان به سایر چالش ها تسهیل می کند.

:۶ – در سطح سیاست داخلی پزشکیان، روحانی نیست و فشار سیاست داخلی از دل مذاکره تولید نمی کند.

:۷ – فشار حداکثری دوران ورود ترامپ و حتی دلار صد هزار تومانی، ناآرامی اجتماعی ایجاد نکرد.

:‌اما چرا نباید خوش بینی افراطی داشت:

:۱ – لابی اسراییل به شدت فعال است و امکانات زیادی برای خرابکاری در روند مذاکرات دارد.

:۲ – ویتکاف مخالفان جدی مانند روبیو و والتز درون دولت ترامپ دارد.

:۳ – ایران به هیچ وجه زیر بار راستی آزمایی غیر از آژانس نمی رود.

:۴ – ایران به هیچ وجه زیر بار مذاکره موشکی نمی رود.

:۵ – مدل ایران برای توافق گام به گام است که امریکایی ها مقابلش موضع می گیرند.

:۶ – ایران رفع تحریم واقعی می خواهد که امریکا به سختی آن را می پذیرد.

:۷ – فشار زمانی ترامپ به اصل مذاکره ضربه می زند.

:۸- موضوع مواد انباشت شده مناقشه برانگیز است.